ON SCREEN: Man On A Ledge

Wederom een avondje film in Wolff Catherijne. Een geslaagde deze keer, alsof de bioscoopmanager mijn vorige post over Mission Impossible 4 heeft gelezen. Bij binnenkomst in zaal 3 kwam een golf warme lucht mij tegemoet: de verwarming stond aan! Het was zelfs zo lekker warm dat ik na het dimmen van de lichten zin kreeg om een tukkie te doen. Dat was natuurlijk niet de bedoeling, want op het menu deze keer Man on a ledge van Asger Leth. De trailer zag er veel belovend uit: Hollywood style spanning en spektakel.
Wat gebeurt er allemaal? Een man staat op de richel van een hotel. Het lijkt op een zelfmoordpoging, maar klopt dat wel? De trailer geeft al aan dat er meer aan de hand is en in de eerste scènes wordt bevestigd dat we inderdaad niet te maken hebben met een gewone ‘jumper’. Na het eten van zijn laatste maaltijd veegt Nick Cassidy (Sam Worthington) zorgvuldig het gebruikte bestek schoon. Het is duidelijk dat niemand mag ontdekken wie hij is. Waarom die geheimzinnigheid?
Deze vraag wordt langzaam beantwoord. Via het gebruik van flashbacks wordt beetje bij beetje het volledige plaatje zichtbaar. Misschien niet het meest originele plaatje, maar intrigerend genoeg om toch benieuwd te zijn naar hoe de man on a ledge zijn probleem op gaat lossen. Helaas stelt het einde enigszins teleur. Waar de film in het begin zijn best doet om rustig de spanning op te bouwen is de ontknoping in een paar flitsen voorbij en wordt alles net iets te mooi samengebracht (one big happy family… bah!).
Het acteerwerk in Man on a ledge is in orde. Duidelijk was dat Genesis Rodriguez niet was aangenomen vanwege haar acteerkwaliteiten. Daarvoor zaten er net iets te veel Michael Bay achtige body shots van haar in. Gelukkig brachten de prestaties van Sam Worthington en Elizabeth Banks het acteerniveau op peil.
Veel meer wil ik eigenlijk niet over de film kwijt. Leuk avondje vermaak, maar meer was het niet. Eigenlijk het meest positief was ik achteraf over Catharijne zelf. De sprinklers waren deze keer nauwelijks zichtbaar in het beeld, de temperatuur was goed en we hoefden ons niet te haasten tijdens de pauze. Wie weet wordt Hoog Catharijne ooit nog eens mij favoriete bioscoop.