ON RECORD: Ian Fays -Jensen's Camera

Ergens in 2006/2007 zag ik de Amerikaanse band The Ian Fays spelen in een bijna verlaten dB's in Utrecht. Ze brachten toen een half uur durende set waarin ze nummer speelden van hun eerste album The Damon Lessons (2006) en een paar nieuwe nummers die uiteindelijk zouden verschijnen op Dylan's Lost Days (2009). Afgelopen week ging ik na een lange tijd weer eens kijken op hun myspace. Ik kwam er achter dat ik al heel lang niet meer had gekeken, want in 2011 is het derde album van de zusjes Fay verschenen.

Het is lastig de stijl van de band te omschrijven. Qua sound hebben ze wel wat weg van een band als Azure Ray: korte melodieuze liedjes met fluisterende zang. Zelf omschreven de zusjes in 2006 hun muziek als Indie Casio Pop. Het derde album Jensen's Camera zit nog redelijk in die hoek, maar de instrumentatie lijkt steeds minder Lo-fi te worden. Misschien komt dit overigens ten dele door de uitstekende productie van het album.

Jensen's Camera klinkt een stuk volwassener dan hun vorige werk. Waar op Dylan's Lost Days drank en alcohol de boventoon voeren, lijken de Fays momenteel meer gefascineerd te zijn door de reizen die ze maken en de mensen die ze ontmoeten. Het album levert een half uur aan korte dromerige liedjes op; kleine muzikale snap-shots van de belevenissen van de Fays. Als er foto's van waren zouden ze ongetwijfeld genomen zijn met Jensen's camera. Favoriet zijn momenteel "Candles, Sun", "Hot Hearts", "Cool Hey" en "Everyday, Airplanes".

"Everyday, Airplanes"

Het is spijtig dat de Ian Fays hun muziek alleen aanbieden op MP3 en CD; helaas geen vinyl. Wie weet komt dat nog. Voor nu staan ze in ieder geval in de playlist op mijn Smasung Galaxy S2. Misschien ook wel beter, want volgens mij klinkt Jensen's Camera het best op een groen grasveldje in de volle zon met een zoete milkshake in de hand.