Evenals de Gehoornde klaverzuring, is dit plantje afkomstig uit het Duitse Hebelermeer. Het plantje heb ik letterlijk gered uit een wild veldje achter de tuin van mij moeder. De buurman is fanatiek begonnen met het cultiveren van het veldje. Alles wordt plat gemaaid, omgeploegd en vlak gemaakt. Vervolgens wordt er gras gezaaid. De Wilgenroosjes zijn inmiddels verdwenen en ook de diverse Dovenetels en Hondsdraf verdwijnen langzaam (hiervan heb ik er ook een paar gered). Goed er is nu een mooi grasveldje aan het ontstaan waar de buurkindjes op kunnen spelen, maar de kans om zomers weer eens een Avondrood aan te treffen wordt zo wel kleiner.
Viola tricolor, ofwel het Driekleurig viooltje, staat sinds eind april op mijn dakterras in een ruime pot. In Hebelermeer stond het plantje in de halfschaduw en had het kleine bloemen. De bloemen waren vooral geel/paars met maar een heel klein beetje wit. Nu het plantje hier in Utrecht meer zon krijgt is er meer wit op de bloembladen te zien en de bloemen lijken groter te worden. Het plantje is ook al enorm in omvang gegroeid. Hopelijk komt het volgend jaar opnieuw op!
De bloemetjes van het Driekleurig viooltje zijn overigens eetbaar. Op het internet kwam ik een recept tegen voor gesuikerde viooltjes. De viooltjes worden dan ingesmeerd met suikerwater en een uurtje gedroogd in de oven. Het klinkt lekker en ziet er mooi uit, maar ik vind het toch zonde om de mooie bloempjes te plukken en het recept uit te proberen.
Viola tricolor in de volle zon |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten